Obwód uralski
obwód | |||
1868–1920 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Powierzchnia |
356 573 km² | ||
Populacja • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
1,8 os./km² | ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba ujezdy |
4 |
Obwód uralski (ros. Уральская область) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego istniejąca w latach 1868–1920 na północ od Morza Kaspijskiego, obejmująca doliny rzek Ural i Emba i wschodnią część stepu samarsko-uzeńskiego. Na przestrzeni 356 573 km² mieszkało tu na przełomie XIX i XX wieku[1] 645 tysięcy osób[2].
Stolicą obwodu uralskiego było miasto Uralsk. Administracyjnie obwód dzielił się na cztery ujezdy (powiaty): uralski (najliczniej zamieszkany, 292 tys. mieszkańców na 84km²), gurjewski (stolica w Gurjewie, ros. Гурьев[3]), kałmykowski (Kałmykowsk) i temirski (Temir). Graniczył z obwodem zakaspijskim na południu, gubernią astrachańską na zachodzie, gubernią samarską na północy, gubernią orenburską na północnym wschodzie i obwodem turgajskim na wschodzie[2].
Północna część pagórkowata (odnogi wyżyny Obszczyj Syrt), pozostała część równinna. Gleby tutejsze są głównie piaszczysto-gliniaste, mało przydatne dla upraw rolniczych, natomiast nadające się na pastwiska. Lasów niewiele, przeważnie tylko nad brzegami rzeki Ural, liczne jeziora. Klimat suchy i kontynentalny. Mieszkańcy zajmowali się głównie pasterstwem (według wyników spisu z 1897 hodowano tu 443 tysiące koni, 2200 tysięcy owiec i 770 tysięcy sztuk bydła rogatego), także rybołówstwem (głównie w Morzu Kaspijskim i w rzekach Ural oraz Emba) oraz sadownictwem i ogrodnictwem[2].
Obwód uralski obejmował terytoria zaliczane współcześnie do Kazachstanu – obwód zachodniokazachstański, obwód atyrauski i częściowo obwód aktiubiński[2].
Podział administracyjny obwodu uralskiego | |||
---|---|---|---|
ujezd | miasto | liczba stanic | liczba włości |
uralski | Uralsk | 16 | 8 |
kałmykowski[4] (łbiszczeński) |
Kałmykowsk (Łbiszczeńsk) |
10 | 14 |
gurjewski | Gurjew | 5 | 17 |
temirski | Temir | 0 | 21 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ spis statystyczny w Rosji w 1897
- ↑ a b c d S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, XIX i pocz. XX wieku (może wymagać uaktualnienia).
- ↑ od 1991 pod nazwą Atyrau (kaz. Атырау)
- ↑ ośrodek administracyjny ujezdu na przełomie XIX i XX wieku zlokalizowany był w Kałmykowsku, ros. Калмыковск (przemianowanym na Kałmykowo, ros. Калмыково, obecnie Tajpak, kaz. Тайпақ), później przeniesiony do Łbiszczeńska
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Уральская область Энциклопедия Брокгауза Ф.А. и Ефрона И.А.
- informacje o obwodzie uralskim w portalu genealogia.ru
- Уезды Уральской Области w portalu rodmurmana.narod.ru